Badania niszczące

Świadczymy specjalistyczne usługi z zakresu wykonania badań niszczących i oceny
stanu materiałów ferromagetycznych, konstrukcji stalowych, mostów, wiaduktów itp.

Badania niszczące mają szerokie zastosowanie w przemyśle metalurgicznym, dotyczą one: użycia odpowiedniego spoiwa w konstrukcji spoiny, kontroli wymaganej jakości poprzez przebadanie złączy próbnych, weryfikacji poziomów kwalifikacji osób posiadających uprawnienia spawalnicze, oceny wykonania złączy spawanych,diagnozowania powodów tworzenia się wad spawalniczych i powodów awaryjności konstrukcji.

Próba zginania

Celem statycznej próby zginania poprzecznego złączy spawanych jest ustalenie odporności na zginanie badanych połączeń zarówno w przypadku rozciągania lica i grani oraz badanie przełomu próbki w przypadku pęknięcia. Zginanie próbek przeprowadza się dla kątów od 0o do max. 180o na maszynie wytrzymałościowej ZD-40 o zakresie pomiarowym 4kN – 400kN. Badania próby zginania powinny być przeprowadzone zgodnie z normami oraz instrukcją techniczną maszyny. Kryteria oceny przeprowadzonych badań statycznej próby zginania określone są w normach przedmiotowych. Wszystkie przypadki pęknięć i złamań są poddawane dokładnym oględzinom celem stwierdzenia ich przyczyny i odnotowane w protokole badania.

Polega na wciskaniu w powierzchnię badanej próbki wgłębnika o określonych wymiarach , kształcie i materiale (kulka stalowa lub stożek diamentowy) z użyciem określonej siły. Pomiary twardości wykonuje się w celu sprawdzenia prawidłowości przeprowadzenia obróbki cieplnej dla złącz spawanych, hartowania i odpuszczania elementów, części maszyn, konstrukcji stalowych czy wyrobów hutniczych. Skale, którymi w których wyrażamy twardości to HV, HB, HRA, HRB, HRC.

Próba rozciągania

Polegają na określeniu wytrzymałości na rozciąganie całego złącza spawanego (złącze doczołowe) lub samej spoiny (złącze krzyżowe ze spoinami pachwinowymi). Próby rozciągania próbek przeprowadza się na maszynie wytrzymałościowej ZD-40 o zakresie pomiarowym 4kN – 400kN. Kryteria oceny przeprowadzonych badań statycznego rozciągania określone są w każdej z norm przedmiotowych podlegających wytrzymałości dla danego gatunku materiału. Wszystkie próbki zerwane w spoinie poddawane dokładniejszym oględzinom celem stwierdzenia przyczyny ich niewłaściwego zerwania.

Badania makroskopowe złączy spawanych przeprowadza się na odpowiednio pobranych i przygotowanych zgładach. Po właściwym wytrawieniu ujawniają zarys spoiny, sposób ułożenia ściegów, zakres strefy wpływu ciepła oraz ewentualne wady: wewnętrzne typu żużle, pęcherze przyklejenia i wady kształtu jak niesymetryczne wykonanie złącza, podtopienia lica i grani. Obserwację zgładów makroskopowych wykonuje się okiem nieuzbrojonym lub posługując się lupą o powiększeniu do max. 30X.

Badanie twardości

Polega na wciskaniu diamentowego wgłębnika sondy w badany materiał, do czasu spowodowania odkształceń plastycznych trwałych. Istotny jest fakt przygotowania powierzchni badania, gdyż jej stan ma wpływ na uzyskiwane wyniki. Zastosowanie takiej metody gwarantuje dużą dokładność pomiaru oraz szeroki zakres materiałów o różnych właściwościach do pomiaru.

Badania przeprowadza się na odpowiednio przygotowanych, wypolerowanych i wytrawionych zgładach przy użyciu mikroskopu optycznego. Badania pod większymi powiększeniami dają możliwość rozpoznania budowy krystalicznej nie tylko samej spoiny ale jej pozostałych stref, które zmieniają swą budowę w skutek działań temperatury. Obserwacje mikroskopowe złącz spawanych mają na celu określenie rodzaju struktury spoiny, strefy wpływu ciepła i materiału rodzimego oraz wad występujących w złączu spawanym.

Badanie makroskopowe

Badania makroskopowe polegają na oględzinach próbki wytrawionej lub niewytrawionej okiem nieuzbrojonym, bądź przy kilkukrotnym powiększeniu (max. 30x), celem wykrycia niezgodności na przekroju poprzecznym złącza spawanego. Zakres badań określają Polskie Normy, przepisy Dozoru Technicznego i wymogi Zleceniodawcy. Próbkę należy szlifować na szlifierce do zgładów metalograficznych, na mokro papierami ściernymi o ziarnistości od 80 do 600. Następnie trawić odczynnikami odpowiednimi dla danego gatunku materiału, płukać w spirytusie i suszyć. Ostatecznie wykonać powiększone zdjęcia próbki oraz dokonać oceny do dokumentacji wykonania badań metalograficznych.

Współpracowaliśmy między innymi z

Na przestrzeni kilku lat zrealizowaliśmy kilkadziesiąt projektów na różnych obiektach, gwarantując naszym klientom najwyższą jakość usług i krótki czas realizacji.

Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą badań niszczących. Laboratorium NDT wyposażone jest w sprzęt umożliwiający przeprowadzenie między innymi badania twardości, statycznej próby zginania i rozciągania, a także próby udarności oraz obserwacji mikroskopowych.
Procedurę pomiarów metodą Vickersa wykonujemy na twardościomierzu typu HP0 250 posiadającym aktualne świadectwo wzorcowania wydane przez akredytowane Laboratorium Głównego Urzędu Miar i Wag. Pomiar twardości przeprowadzamy w oparciu o normę PN-EN ISO 6507-1 oraz procedurę badawczą IB/DT-HV/P/EN ISO 6507. Nasze Laboratorium Badawcze certyfikowane jest przez Urząd Dozoru Technicznego
Pomiar twardości metodą Vickersa polega na wgnieceniu w powierzchnię badanego materiału czworobocznego foremnego ostrosłupa diamentowego o kącie wierzchołkowym α=136° pod zadanym statycznym obciążeniem F i zmierzeniu przekątnych d powstałego odcisku w kształcie kwadratu. Wartość liczbową twardości wyrażaną w skali Vickersa HV otrzymuje się dzieląc siłę F w kilogramach siły (kG) przez pole powierzchni bocznej odcisku A w milimetrach kwadratowych:
Procedurę pomiarów metodą Brinella wykonujemy na twardościomierzu typu HP0 250 posiadającym aktualne świadectwo wzorcowania wydane przez akredytowane Laboratorium Głównego Urzędu Miar i Wag. Pomiar twardości przeprowadzamy w oparciu o normę PN-EN ISO 6506-1 oraz procedurę badawczą IB/DT-HB/P/EN ISO 6506. Nasze Laboratorium Badawcze certyfikowane jest przez Urząd Dozoru Technicznego (nr LBU – 037/27).
Metoda pomiaru twardości Brinella polega na wciskaniu w próbkę metalu kulki ze stali hartowanej lub z węglików spiekanych. Kulkę stalową można używać do próbek o twardości do 450 HB. Powyżej twardości 350 HB wyniki pomiaru kulką stalową i wykonaną z węglików różnią się istotnie, dlatego rodzaj kulki należy oznaczać dodając w oznaczeniu literę S (HBS) dla stali i W dla węglików (HBW). Średnica kulki (1, 2,5, 5 i 10 mm), czas obciążenia (od 10 s dla stali do 60 s dla stopów miękkich) oraz siła docisku (1-3000 kG), zależy od rodzaju materiału i grubości próbki.
Jeżeli jesteś inwestorem i nie masz pewności czy dostawca usług spawalniczych świadczy swoją pracę na właściwym poziomie skontaktuj się z nami.
Napisz do nas